Polskie

O STANOWISKU ABP. PAGLII W SPRAWIE USTAWY NR 194 O ABORCJI WE WŁOSZECH
OŚWIADCZENIE NASZEJ AKADEMII W SPRAWIE STANOWISKA ARCYBISKUPA PAGLII W SPRAWIE USTAWY 194 O ABORCJI WE WŁOSZECH
W ostatni piątek, 26 sierpnia br. abp Vincenzo Paglia, przewodniczący Papieskiej Akademii Życia (PAV), był gościem programu RAI 3 ,,Agora – lato”. W pewnym momencie prowadząca program Giorgia Rombolà poprosiła abp. Paglię o opinię na temat ustawy 194/1978, która zalegalizowała we Włoszech aborcję na życzenie. Abp Paglia odpowiedział: ,,Uważam, że ustawa 194 jest obecnie filarem naszego życia społecznego”. Należy od razu wyjaśnić, że przewodniczący PAV, wyrażając się w ten sposób, nie zamierzał jedynie zrelacjonować osądu obecnego w środowisku na temat ustawy 194, którego nie podzielał – jak próbował twierdzić dr Fabrizio Mastrofini, rzecznik prasowy abp. Paglii, kilka dni później w oficjalnej nocie – ale czy nie chodziło mu raczej o wyrażenie własnego, osobistego osądu?
O tym, że był to osąd wartościujący świadczy fakt, że na kolejne pytanie prowadzącego wywiad, który zapytał abp. Paglię, czy zamierza zakwestionować to prawo, ten ostatni odpowiedział: ,,Nie, absolutnie, absolutnie!”.
Arcybiskup Paglia jednoznacznie bronił więc prawa, które od 1978 roku spowodowało we Włoszech ponad 6 milionów aborcji. Katechizm Kościoła Katolickiego przypomina, że od zarania swych dziejów Kościół potępia aborcję i ,,Nauczanie to nie uległo zmianie. Pozostaje ono niezmienne. Bezpośrednie przerwanie ciąży, to znaczy zamierzone jako cel lub środek, jest głęboko sprzeczne z prawem moralnym.” (nr 2271).
Wówczas sprzeczne jest deklarowanie się przeciwko aborcji, ale za ustawą legalizującą aborcję, jak to ma miejsce w przypadku ustawy 194.
W istocie, Instrukcja Kongregacji Nauki Wiary Donum Vitae przypomina: ,,W niektórych krajach prawodawstwo pozwoliło na bezpośrednie uśmiercanie niewinnych istot. W chwili, kiedy jakieś prawo pozytywne pozbawia obrony pewną kategorię istot ludzkich, których ze swojej natury powinno bronić, to tym samym państwo odmawia równości wszystkich wobec prawa. Gdy państwo nie używa swojej władzy w służbie praw każdego obywatela, a w szczególności tego, który jest najsłabszy, są zagrożone same podstawy samorządności państwa. […] Jako konsekwencję szacunku i opieki należnej dziecku, które ma się narodzić, począwszy od chwili jego poczęcia, prawo powinno przewidzieć odpowiednie sankcje karne za każde dobrowolne pogwałcenia jego praw.” (część III). W tym samym duchu wypowiada się św. Jan Paweł II, który w encyklice Evangelium vitae wyraził się następująco: ,,Tak więc ustawy, które dopuszczają bezpośrednie zabójstwo niewinnych istot ludzkich, poprzez przerywanie ciąży i eutanazję, pozostają w całkowitej i nieusuwalnej sprzeczności z nienaruszalnym prawem do życia, właściwym wszystkim ludziom. […] Prawa, które dopuszczają oraz ułatwiają przerywanie ciąży i eutanazję, są zatem radykalnie sprzeczne nie tylko z dobrem jednostki, ale także z dobrem wspólnym i dlatego są całkowicie pozbawione rzeczywistej mocy prawnej. […] Przerywanie ciąży i eutanazja są zatem zbrodniami, których żadna ludzka ustawa nie może uznać za dopuszczalne” (nr 72-73).
Słowa arcybiskupa Paglii stoją więc w jawnej sprzeczności z doktryną Kościoła.
Dlatego też wywołuje głęboki skandal wśród wiernych i ludzi dobrej woli wiadomość, że ten, kto przewodniczy organowi, który w Kościele katolickim jest powołany do obrony życia ludzkiego we wszystkich jego fazach na szczeblu międzynarodowym, uważa ustawę, która bezpośrednio zagraża samemu życiu, za filar społeczeństwa włoskiego: to właśnie życie, a nie śmierć powinno być jednym z filarów współżycia obywatelskiego.
To niepokojące stwierdzenie arcybiskupa Paglii, wraz z jego innymi, poprzednimi wypowiedziami, zwłaszcza w wywiadzie dla Vatican News na temat ostatniej książki PAV o teologii życia, którą opisuje jako ,,próbę, i z pewnością nie doskonałą, przyjęcia zawartego w Veritatis Gaudium (par. 3) zaproszenia do radykalnej zmiany paradygmatu w refleksji teologicznej” (2) stawiają PAV w wyraźnej rozbieżności nie tylko z jej przeszłością, ale z samą jej naturą, z samą jej tożsamością, z zasadą ochrony osoby ludzkiej od poczęcia do naturalnej śmierci, która była fundamentem samej Papieskiej Akademii, kiedy została ona założona w 2004 roku przez św. Jana Pawła II.
Podsumowując, szkody wyrządzone nauczaniu Kościoła na temat nienaruszalności niewinnego życia ludzkiego oraz wiarygodności PAV muszą zostać uznane i natychmiast cofnięte. Arcybiskup Paglia musi teraz osobiście opublikować jasne i jednoznaczne oświadczenie zobowiązujące Papieską Akademię Życia do bezwarunkowej obrony nienaruszalności niewinnego życia ludzkiego od poczęcia do jego naturalnego końca. Jeśli tego nie zrobi, powinien zostać natychmiast odwołany i zastąpiony nowym szefem Papieskiej Akademii wiernym naszemu Panu Jezusowi Chrystusowi i nauce Jego Kościoła.